ชีวกโกมารภัจจ์ เกิดจากนางสาลวดี ซึ่งเป็นหญิงงามเมืองแห่งกรุงราชคฤห์ และถูกนางทิ้งไว้ที่กองขยะ แต่เจ้าชายอภัย ซึ่งเป็นพระโอรสของพระเจ้าพิมพิสาร ได้พบและนำไปชุบเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม
ต่อมาเมื่ออายุได้ ๑๖ ปีก็ทราบความจริงเกี่ยวกับตนเอง จึงตัดสินใจเรียนวิชาแพทย์เพื่อช่วยเหลือคน ได้แอบไปเรียนวิชาที่สำนักทิศาปาโมกข์ เมืองตักศิลา ซึ่งห่างไกลจากกรุงราชคฤห์มาก เรียนอยู่ ๗ ปีก็สำเร็จหลักสูตรของอาจารย์อทรียะ มีความสามารถถึงขั้นผ่าตัดสมองเพื่อรักษาโรค จึงกลับสู่มาตุภูมิเพื่อรักษาคนป่วย ต่อมาได้เป็นแพทย์รักษาพระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า และเคยเดินทางไปรักษาพระเจ้าปโทเลมีแห่งอียิปต์
ครั้งหนึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมีพระอาการไม่ค่อยสบาย หมอชีวกได้วินิจฉัยพบว่าในพระนาภีของพระผู้มีพระภาคเจ้ามีอุจจาระธาตุลามก จำเป็นต้องประจุพิษออก แต่เนื่องจากพระองค์มีอายุมาก ถ้าเสวยยาถ่ายซึ่งมีรสร้อนจะทำให้ร่างกายอ่อนแรงและอาจมีอันตราย หมอชีวกได้เก็บดอกบัวมา ๓ ก้านแล้วอบด้วยตัวยาสมุนไพรอย่างแรง หลังจากนั้นก็ขอให้พระผู้มีพระภาคเจ้าสูดกลิ่นดอกบัวนั้น ดอกบัวก้านแรก ทำให้พระองค์ถ่ายพระบังคลหนัก ๑๐ ครั้งในวันแรก ในวันที่ ๒ และ ๓ ต่อมาก็ถ่ายวันละ ๑๐ ครั้งรวมเป็น ๓๐ ครั้งด้วยกัน เมื่อพระสรีระของพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ชำระอุจจาระธาตุลามกออกสิ้นแล้ว ก็ทรงมีความสุขสบายสังขารเป็นปกติตลอดมา
อีกครั้งหนึ่งหมอชีวก ได้ผ่าตัดกระโหลกศีรษะของเศรษฐีในกรุงราชคฤห์และรอดตาย คำวินิจฉัยของบรรดาแพทย์อาวุโสคนอื่นๆ ว่าจะตายภายใน ๕ วัน ๗ วัน โดยหมอชีวกได้เจรจากับเศรษฐีก่อนผ่าตัดว่าจะยอมนอนตะแคงซ้าย ๗ เดือน ตะแคงขวา ๗ เดือน นอนหงาย ๗ เดือนได้หรือไม่ เมื่อเศรษฐีรับปากก็ให้บริวารของเศรษฐีมัดร่างไว้กับเตียงอย่างแน่นหนา พร้อมวางยาเพื่อระงับความเจ็บปวด แล้วลงมือผ่าตัดคีบเอาสัตว์ ๒ ตัวออกจากศีรษะ ตัวหนึ่งเล็ก ตัวหนึ่งใหญ่ ทั้ง ๒ ตัวล้วนเจาะกระโหลกเพื่อจะกินมันสมองของท่านเศรษฐี หากมันกินสมองแล้วก็ต้องตายเป็นแน่แท้ การที่แพทย์คนอื่นวินิจฉัยว่าจะตายใน ๕ วันก็เพราะเห็นว่าสัตว์ตัวใหญ่จะกินสมอง ในขณะที่แพทย์ที่วินิจฉัยว่า ๗ วันตายก็เพราะเห็นสัตว์ตัวเล็กจะกินสมอง เมื่อคีบสัตว์ทั้ง ๒ ออกแล้วก็ทายาประสานกระโหลก เข้าด้วยกัน เย็บหนังศีรษะให้สนิท ทายา สมานแผล แล้วจึงแก้มัดให้ แล้วให้นอนนิ่งๆ ตะแคงขวา ตะแคงซ้าย นอนหงายตามลำดับ แต่ใช้เวลานอน เพียง ๒๑ วันเท่านั้น
อีกครั้งหนึ่งลูกชายเศรษฐีเมืองพาราณสี ป่วยเป็นโรคลำไส้พิการ มีอาการอาหารไม่ย่อย อุจจาระปัสสาวะไม่สะดวก ทำให้ร่างกายซูบผอม หมอชีวกได้รักษาด้วยการผ่าท้องตรงจุดลำไส้ และตัดไส้ที่พิการนั้นออก ใส่ยาแล้วเย็บบาดแผล ให้ยาสมานแผลจนหายเป็นปกติ
ต่อมาพระเจ้าจัณฑปัจโชติ เมืองอุจเชนี ทรงประชวรด้วยปันฑุโรคาพาธ ร่างกายเหลืองไปทั้งพระองค์ พระเจ้าจัณฑปัจโชติเคยให้แพทย์ที่เก่งๆ ในสมัยนั้นรักษาก็ไม่หาย จึงขอความช่วยเหลือมายังพระเจ้าพิมพิสาร ขอยืมตัวหมอชีวกไปรักษา ก็ทรงหายประชวร
ประวัติหมอชีวก ได้ถูกบันทึกไว้ในพระไตรปิฏกอย่างละเอียดเนื่องจากได้รักษาพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์จำนวนมากในครั้งพุทธกาล เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ปลงอายุสังขารแล้ว ก็ไม่ยอมเสวยยาที่หมอชีวกปรุงให้ แม้ว่าหมอชีวกในครั้งนั้นได้สำเร็จเป็นพระโสดาบันก็จริง แต่ก็น้อยใจที่พระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ยอมเสวยโอสถ จึงหลีกลี้หนีเข้าป่าไป ไม่มีใครทราบประวัติต่อจากนั้นตราบจนหมดอายุขัย
หมอชีวกโกมารภัจจ์ รุ่นหัวใจธาตุ เนื้อทองระฆังเก่า ใต้ฐานอุดมวลสารศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อสืบ วัดสิงห์ ใต้ฐานอุดมวลสารคือ ฟอสซิลช้างล้านปีนำมาบดละเอียดผสมกับมวลสารอันศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อ จัดสร้างปี 2559 มีโค๊ดและหมายเลขกำกับทุกองค์
กอบทรัพย์พระใหม่ (www.kobsub.com)
โทร.081-661-9989, 083-956-6942
Email:kobsub@hotmail.com
LINE ID:kobsub